راهی برای غارت دوباره‌ی جنگل‌های هیرکانی
■ با درخواست نماینده‌ی بهشهر، وزیر جهاد کشاورزی با برداشت درختانِ شکسته ـ افتاده موافقت کرد سرانجام «مافیای چوب» کار خودش را کرد و پس از تنها یک سال و نیم از اجرای قانون موسوم به «تنفس» و توقف برداشت چوب از جنگل‌های شمال ایران، با گرفتن یک نامه از وزیر، چوب لای چرخ تنفس گذاشت. هفتم مهرماه امسال، وزیر جهاد کشاورزی با برداشت درختان شکسته ـ افتاده در کف جنگل توسط بهره‌برداران موافقت کرد. این موافقت در پاسخ به درخواست علی‌محمد شاعری، نماینده‌ی بهشهر، نکا و گلوگاه رخ داد. شاعری که پیش ترها در صف طرفداران جنگل های هیرکانی بود و شعار حفاظت از آن ها را می داد پس از تصویب طرح توقف بهره برداری چوب از جنگل های شمال ایران، ناگهان با چرخشی عجیب، از در مخالفت با آن درآمد و از همان روزهای بعد از ابلاغ قانون تنفس از سوی وزیر، تلاش کرد تا به گونه ای آنرا لغو کند که بالاخره این امر در هفتمین روز از ماه مهر رخ داد و وزیر جهاد کشاورزی در یک تصمیم ناگهانی و بدون مشورت با کارشناسان بدنه سازمان متولی جنگل، امضای این برداشت را صادر کرد. این در حالی است که کارشناسان و دانشگاهیان جنگل بر این باورند که دستور جدید وزیر در موافقت با برداشت درختان شکسته-افتاده، راهی است برای ورود آسان به عرصه های جنگلی و دستبرد راحت تر و بی دردسر به جنگل های هیرکانی که قرار است به زودی ثبت جهانی شود. راهی برای نفوذ هادی کیادلیری دکترای جنگل و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات در اینباره به "اسکان نیوز" گفت:« این کار فقط برای دستبرد و دستکاری جنگل هاست؛ به گونه ای که به بهانه جمع آوری شکسته افتاده ها وارد جنگل شده و بعد به تمام درختان سرپا نیز دسترسی آسان خواهند داشت. مقدار شکسته افتاده یکصدم درصد هم نمی شود.» او افزود:« کل بهره برداری ما از جنگل های شمال کشور ۱۰ درصد نیاز به چوب کارخانه ها را تامین می کرد. حال قرار است این شکسته افتاده ها چند درصد را تامین بکند که اینقدر مهم است برای نفوذ و این آقایان اینهمه برای گرفتن مجوز برداشت از آن، تقلا و لابی کرده اند؟ » «کَت زدن»، یکی از پیامدهای دستور وزیر این دکترای جنگل درباره عواقب موافقت وزیر با برداشت از درختان شکسته-افتاده گفت:« وزیر گفته هرگونه برداشت از چوب جنگلی ممنوع است. دخالت وزیر در این راه از اساس نادرست است و عواقب ناگواری برای جنگل های هیرکانی دارد. یکی از عواقب این دستور وزیر جهادکشاورزی، کت زدن درختان(زخمی کردن پوست درخت) است؛ با این هدف که بیفتد و بعد به نام درختان شکسته افتاده از آنها بهره برداری کنند. این کار اشتباه محض و فاجعه بار است.» کیادلیری درباره درخواست نماینده بهشهر از وزیر گفت:« به این نماینده مجلس نیز ایراد وارد است و کارشان اشتباه محض است. اینکه گفته اند "درختان شکسته-افتاده در کف جنگل باعث آتش سوزی می شود" حرف بی ربطی ست. بسیاری از آتش سوزی های جنگلی ما در بهار است. آیا اینها خشک بوده اند؟ به نظر من این حرف ها و سخنان، فقط برای توجیهات برای دست اندازی و تجاوز است و جز این نیست.» او افزود:« کل بهره برداری ما از جنگل های شمال کشور ۱۰ درصد نیاز به چوب کارخانه ها را تامین می کرد. حال قرار است این شکسته افتاده ها چند درصد را تامین بکند که اینقدر مهم است برای نفوذ و این آقایان اینهمه برای گرفتن مجوز برداشت از آن، تقلا و لابی کرده اند؟» این عضو هیات علمی دانشگاه هشدار داد:« این کار فقط برای دستبرد و دستکاری جنگل هاست؛ به گونه ای که به بهانه جمع آوری شکسته افتاده ها وارد جنگل شده و بعد به تمام درختان سرپا نیز دسترسی آسان خواهند داشت. مقدار شکسته افتاده یکصدم درصد هم نمی شود. چرا اصرار وجود دارد که اگر این شکسته –افتاده ها را برداشت نکنیم کارخانه برشکست می شود؟ اساسا این ها بی معناست.» کیادلیری همچنین با اشاره به اینکه این دستور به لحاظ فنی کاملا نادرست است گفت:« ما درختان شکسته-افتاده را که به "خشکه دار" معروف هستند جزئی از اکوسیستم می دانیم که با عنوان "جوامع خرد" یا "جوامع کوچک" مطرح است. این ها خود یک زیستگاه درست می کنند. وقتی می خواهیم سلامتی اکوسیستم ها را توضیح بدهیم تعریف سلامتی و شاخص های آن در سطوح مختلف، متفاوت است. یک زمانی شما راجع به یک تکدرخت می خواهید توضیح بدهید می گویید شاخه اش شکسته، برگش پوسیده و مریض است. اما یک زمانی می خواهی درباره جنگل سلامتی را تعیین کنی. آنوقت دیگر بر اساس پارامترهای تک موردی نمی گویی این خشک است و باعث بیماری است؛ بلکه این تک مورد می تواند حتی باعث سلامتی توده باشد به عنوان جوامع سینوسی.» با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.چگونه؟ این دکترای جنگل در پاسخ به پرسش اسکان درباره دلایل نادرستی بیرون بردن درختان شکسته-افتاده از جنگل گفت:« سلامتی در سطح جنگل یا توده بر اساس کارکرد آن تک مورد (فرد) تعیین می شود نه بر اساس پارامترهای شخصی اش. یعنی فرض کنید کارکرد یک درخت افتاده این است که یک اکوسیستم کوچک درست می کند که انواع حشرات، جوندگان، خزندگان مفید در آن زندگی می کنند. یعنی وظیفه و کارکرد آن در توده این است که خود ضامن سلامتی اکوسیستم جنگل است.» او افزود:« پس ما دیگر نمی توانیم چشمان مان را ببندیم و بگوییم چون این درخت خشک است؛ پس بیماری است و بی فایده است برای جنگل. این نگاهی کاملا غیراکولوژیکی و کاملا اقتصادی است. الان پرسپکتیوهای اکولوژیکی این ها را کاملا اینها را رد می کند.» کیادلیری در ادامه با اشاره به اینکه برخی مطرح می کنند و می گویند که درختان شکسته-افتاده تعداد استاندارد در توده نیاز است شرح داد:« این درست است و اگر خیلی زیاد باشد باید خارج بشود. اما اساسا باید دید چرا تعداد درختان شکسته-افتاده خیلی زیاد شده؟ چرا ریخته؟ کجا ریخته؟ آیا ما الان چنین شرایطی داریم؟ آیا تعیین کرده اند که چه تعداد باید باشد و الان چقدر است؟» این دکترای جنگل از نماینده بهشهر پرسید:« آیا تضمین می کنید که منِ نوعی نروم درختان را "کت" نزنم(کندن بخشی از پوست درخت) و بعد که خشک شد از آن بهره برداری نکنم؟ ما این ها را دیده ایم که می گوییم. کت می زنند؛ خشک می شود و بعد می برند. این ها راهی است برای دستبرد به جنگل. برای اینکه قانون را زیر پا بگذارند و دور بگذارند این موارد و درخواست ها را مطرح می کنند.» کیادلیری در ادامه گفت:« ضمنا مساله دیگر این است که شما از کجا پیش بینی می کنید که در کجا درخت افتاد که طرح داشته باشید؛ دستگاه ببرید؛ بهره برداری کنید؟ اینکه به شما نمی گه کجا می افتد؟ چطور می خواهید بر اساس افتادن درخت ها برای کارخانه هایت برنامه ریزی کنی که جلوی ضرر وزیانش را بگیری؟ فرض کنید اصلا سال بعد هیچ درختی نیفتاد! کارخانه ات باید برشکست شود؟ برنامه دیگری نباید داشته باشد؟» این همه جنجال برای چند درصد؟ عضو هیات علمی دانشگاه آزاداسلامی علوم وتحقیقات در ادامه با بیان اینکه مگر درختان شکسته –افتاده چند درصد نیاز کارخانه ها را برطرف می کند گفت:« شما همیشه می گفتید کل بهره برداری ها از جنگل های شمال کشور، ۱۰ درصد نیازهای چوبی ما را برطرف می کند. حال سوال ما این است که شکسته –افتاده چند درصد را برطرف می کند که این همه جنجال درست می کنید؟ این تنها اهداف دیگری در پشت قضیه است و فقط می خواهند وارد عرصه ها بشوند و به آن دستبرد بزنند.» او تاکید کرد:« همچنان که جاده های جنگلی را زدیم و هدف مان این بود که حفاظت کنیم ولی در عمل باعث دسترسی و دستبرد و تجاوز و خوش نشینی شد این برنامه هم همین طور است و تنها راه دستبرد و تخریب بیشتر جنگل های هیرکانی را باز می گذارد و می تواند باعث نفوذ و سوء استفاده بشود و آنها بیشتر از آن ۱۰ درصد پیش از تصویب "قانون تنفس جنگل" برداشت کنند و در واقع تحریمی را که "تنفس" ایجاد کرده دور بزنند و جنگل را غارت کنند.» با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود.سازمان جنگل‌ها و حذف طرفداران تنفس کیادلیری افزود:« متاسفانه سازمان جنگل ها خودش همه ما را وتو کرده است. الان تمام کسانی که طرفدار "طرح تنفس" بوده اند از تمام کمیته ها حذف شده اند و آنهایی که الان به نام تنفس حرف می زنند حتی دلایل تنفس را نیز نمی دانند. یعنی عده ای را آورده اند که تنفس را اجرا کنند از نظر فنی نمی دانند اصلا چرا طرح تنفس مطرح شد. در چنین شرایطی چطور می خواهند آنرا اجرا کنند؟ افراد دیگری را با شعار "تنفس" برای اجرا آورده اند تا دقیقا عکس قضیه عمل کنند و قانون را دور بزنند. البته ما انتظار بیشتری را از این سازمان جنگل ها با این مدیریت نداریم. سازمان جنگل ها اعتیاد پیدا کرده به مدیران و روسای سازمانی که تخصصی در این زمینه ندارند.» این دکترای جنگل با اشاره به اینکه سرمایه گذاری روی درخت های شکسته –افتاده هیچ گونه توجیه اقتصادی ندارد گفت:« راجع به بحث تنفس هم باید این نکته را بگویم که این طرح قرار بود فقط در طرح هایی که بهره برداری چوب بود را قطع کند؛ این دوستان طرح تنفس را بزرگ کردند که دام را حل کند؛ زباله را حل کند و .... این سوء استفاده از این بحث است و آن بودجه ای هم که می خواستند به طرح تنفس بدهند فقط برای عدم بهره برداری چوب بود؛ ولی تمام جنگل کاری ها و احیا باید انجام بشود. ولی خود مافیای چوب و بعضی بهره بردارها اینها را در بوق وکرنا می کنند که آی ببینید کارخانه تعطیل می شود؛ اشتغال از بین می رود و .... در حالی که این ها بحث فنی جنگل شناسی اکولوژیک نیست.» یک "پلاسکو"ی دیگر کیادلیری درباره جنگل های هیرکانی شمال و شباهت آنها با حادثه ساختمان پلاسکو گفت:« بحث "طرح تنفس جنگل های شمال" مرا به یاد پلاسکو می اندازد. چند وقت پیش از فروریختن ساختمان پلاسکو، متولیان هشدار می دادند که پلاسکو در حال فروریختن است؛ در پاسخ می گفتند آنجا ۴۰۰۰ نفر نان می خورند و اشتغال دارند. بالاخره آنجا فروریخت و علاوه بر اینکه آن ۴ هزار نفر بیکار شدند آنهمه کشته و خسارت و بدبختی که مملکت را عزادار کرد.» این دکترای جنگل هشدار داد:« اکوسیستم های جنگلی شمال در حال فروپاشی است؛ همین سیلی که چند روز اخیر آمد این را نشان می دهد؛ وگرنه در شمال کشور که نباید مملکت را آب ببرد. این به خاطر تجاوزها، دستبردها و دستکاری هایی است که در جنگل داشته ایم و آقایان می گویند در طرح های بهره برداری و شرکت های چوب و کاغذ اینهمه آدم اشتغال دارند و اگر برداشت چوب را متوقف و طرح تنفس اجرا شود اینهمه بیکار می شوند.» انتخابات مجلس نزدیک است و لابی ها و فشارها برای رای گرفتن مجدد برخی نمایندگان آغاز شده است. منابع ملی و طبیعی یکی از نخستین ثروت هایی است که پای صندوق های رای معامله می شود. آیا درخواست استفاده از درختان شکسته-افتاده با هدف راضی نگهداشتن مافیای چوب در شمال کشور ارتباطی به این موضوع دارد؟ آیا تهدید به استیضای وزیر کشاورزی و سپس معامله بر سر جنگل های هیرکانی در این راستا اتفاق افتاده است؟ این ها پرسش هایی است که آگاهان باید به آن پاسخ دهند. برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.برای بزرگ‌نمایی، روی تصویر کلیک کنید.
|
